De stad heeft een oppervlakte van 4643 ha. Daarvan is 1193 ha bos en 112 ha water. Op 93 ha vindt wijnbouw plaats. Esslingen telt 92.722 inwoners[1] Van de inwoners is 21 % buitenlander.[bron?] Esslingen is overwegend protestant (39 %); 27% van de bevolking is katholiek.[bron?]
Stadsindeling
De stad bestaat uit de volgende 24 stadsdelen: Berkheim, Brühl ,Hegensberg, Hohenkreuz, Innenstadt (centrum), Kennenburg, Kimmichsweiler/Oberhof, Krummenacker, Liebersbronn, Mettingen[2], Neckarhalde, Oberesslingen, Obertal, Pliensauvorstadt, Rüdern, Serach, Sankt Bernhardt, Sirnau, Sulzgries, Wäldenbronn, Weil, Wiflingshausen, Zell en Zollberg; alsmede de exclaveStadtwald Esslingen am Neckar Stiftswald in Stuttgart.
Ligging
Esslingen am Neckar 2011
Esslingen vanuit de lucht
Esslingen am Neckar ligt in een engte van het Neckardal ten zuidoosten van Stuttgart. De rivier stroomt door het stadsgebied van het zuidoosten (Altbach) naar het noordwesten (Stuttgart); daar is het laagste punt in de gemeente (230 meter boven zeeniveau). Het oude centrum ligt ten noorden van de rivier. Hier bevindt zich in de Neckar ook een Staustufe. De gemeente ligt in het oosten deels op de heuvelrug Schurwald (hoogste punt van de gemeente 498 meter boven zeeniveau) en in het zuiden aan de Fildervlakte.
In 866 verkreeg Esslingen marktrecht als tweede stad in Duitsland. In 1212 kreeg Esslingen stadsrechten en werd begonnen met de bouw van de binnenste stadsmuur. Hiervan is de in 1219 gebouwde Wolfstor een overblijfsel. Andere bewaarde onderdelen van de stadsmuur zijn de Schelztor en de Pliensauturm. De Burg (burcht) is door de muren met de stad verbonden en werd al vermeld in 1303. Deze burcht werd echter nooit gebruikt als woonplaats van de machthebbers. Het Altes Rathaus werd in 1430 gebouwd als handelshuis en belastingskantoor. Het gebouw in vakwerk kreeg in 1586-1589 een renaissancegevel ontworpen door Heinrich Schickhardt. De Bürgersaal in het raadhuis is versierd met houten beelden.[3] In de binnenstad staan oude vakwerkhuizen. In 1701 woedde er een grote stadsbrand.
Op de linkeroever van de Neckar ontstond vanaf 1865 de voorstad Pliensau. Van 1864 tot 1866 verbleef de Zwitserse schijfster Louise Cornaz er in een internaat.[4]
Bezienswaardigheden
Altes Rathaus
Amtsgericht
Des Sachsen Haus
Gelbes Haus
Hafenmarkt
Haus zum Einhorn
Lateinschule
Neues Rathaus
Palm'scher Bau
Ratskeller
Ritterbau
Schwörhaus
Spitalkeller (Kielmeyer Haus)
Stadsarchief
"Zum Roten Löwen"
Esslinger Burg
Pliensauturm
Schelztor
Wolfstor
Bronnen en fonteinen
Adlerbrunnen
Beutaubrunnen
Herrenbrunnen
Krautmarktbrunnen
Löwenbrunnen
Marktbrunnen
Otilienbrunnen
Paracelsusbrunnen
Postmichelbrunnen
Zwiebelbrunnen
Kerken
In de stadskerk (Stadtkirche St.-Dionys) zijn menselijke resten van 1000 v.Chr. gevonden.[bron?] Het schip werd rond 1260 gebouwd, de zuidtoren rond 1310 en de noordtoren rond 1380. De glasramen in het koor zijn 14e-eeuws. Het hoogaltaar, een vleugelaltaar, dateert uit 1604.
De Frauenkirche is een gotischehallenkerk. Deze kerk werd in 1321 gebouwd op de plaats waar eerder een Mariakapel stond. De bouw van de toren begon in 1398.
De Dominikanerkirche (Münster) St.-Paul dateert uit 1268 en is een basiliek zonder transept.