Gdym nędzny, pełen grzechów, W swą zgubę prosto brnął, Odnalazł mnie mój Pasterz, Do Swojej trzody wziął. Aniołów chór na widok ten Wzniósł Zbawcy swój pochwalny śpiew.
2
On omył sam me rany, Oliwy nalał w nie. I słodko mi powiedział: „Tyś mój, znalazłem Cię!” Zbawienne, drogie słowa te Uszczęśliwiły serce me!
3
Czas szybko mi upływa, W nadziei płyną dnie. Wyglądam już tej chwili, Gdy w chwale zjawisz się, Gdy Swą, Jezusie, świętą twarz Mnie, stęsknionemu, ujrzeć dasz!