Tylko Ty, Jezu, jeden moje serce znasz, Wolność prawdziwą, poświęcenie dasz. Jam pokoju nie miał, aż pod krzyż przyszedłem sam; Tutaj w Twoich ranach odpocznienie mam.
2
O, jakiż pokój wciąż napełnia duszę mą, Kiedy pomyślę, żem własnością Twą! Z Bogiem pojednany, Twoją krwią omyty już! Któż mej duszy radość tu zrozumie, któż?
3
Więc odtąd, Jezu, wciąż mi przed oczyma stój, Na krzyżu zmarły, Zbawicielu mój! Żeś Ty za mnie umarł, to jest mej nadziei grunt; Ma pociecha, siła, życie płynie stąd.